Przy zaniedbanym obecnie placu
Jana Pawła II zaplanowano reprezentacyjne wnętrze urbanistyczne, którego zasadniczą częścią jest centrum konferencyjno-hotelowe.
Taki obiekt nadaje otoczeniu nowe znaczenie, podnosi jego rangę i porządkuje mało atrakcyjny teren. Jednorodna bryła została zróżnicowana przez pasy okien o zmiennym rytmie, wysokie podcienia od strony placu
oraz ryzalit, będący jednocześnie dominantą całości i elementem identyfikującym budynek. Wizualnie oddzielono część hotelowo-konferencyjną od części mieszkalnych, mających swobodniej i bardziej ekspresyjnie zakomponowane elewacje.
Hotel o tak harmonijnych proporcjach i dużej skali wymaga starannego doboru materiałów, które podkreślą jego rangę i znaczenie. Biały wapień uzupełniono polerowanym onyksem i miedzianą siatką - taki dobór kolorystyki i materiałów sprawia, że całość sprawia wrażenie jasnej, mieniącej się struktury.