Do skromnego, trzypiętrowego budynku z XIX wieku dostawiono nową część:
jest jednoznacznie nowoczesna, nawiązuje jednak do starszej kamienicy proporcjami i horyzontalnymi podziałami fasady (czwarta kondygnacja została zdecydowanie cofnięta, dzięki czemu od strony ulicy powstał duży taras).
Pionowe osie podkreślono formatami okien i pasami muru, oblicowanego jasnym wapieniem, z którym skontrastowany został asymetryczny portal wejściowy, obłożony ciemnym kamieniem. Ten portal, razem z szerokimi schodami, tworzy odpowiednią oprawę wejścia do państwowej instytucji. Przeciwwagę dla reprezentacyjnych, zrytmizowanych elewacji stanowi wewnętrzne patio - całkowicie przeszklona, nastrojowo oświetlona przestrzeń, sprzyjająca spotkaniom zawodowym i prywatnym.